PROGRAM NAUCZANIA JĘZYKA ANGIELSKIEGO - Słupsk, Miejski Portal Edukacyjny

PROGRAM NAUCZANIA JĘZYKA ANGIELSKIEGO

Opracowanie:
Małgorzata Gadomska

1. ZAŁOŻENIA ORGANIZACYJNO- PROGRAMOWE
1.1 Wprowadzenie
1.2 Założenia programu

2. UCZESTNICY PROCESU EDUKACYJNEGO
2.1 Odbiorcy Programu

3. OPTYMALNE WARUNKI PROCESU EDUKACYJNEGO
3.1 Czas realizacji programu

4. CELE NAUCZANIA

4.1 WYMAGANIA OGÓLNE

4.2 CELE NAUCZANIA- WYMAGANIA SZCZEGÓŁOWE

5. PROCEDURY OSIĄGANIA CELÓW
5.1 Metody nauczania
5.2 Techniki nauczania
5.3 Formy pracy
5.4 Materiał i środki dydaktyczne

6. EWALUACJA PROGRAMU

1. ZAŁOŻENIA ORGANIZACYJNO- PROGRAMOWE

1.1 Wprowadzenie

Efektywne nauczanie języków obcych wśród dzieci w wieku przedszkolnym stało się priorytetem edukacyjnym nowoczesnych społeczeństw Europy oraz świata. W ostatnich latach, zgodnie z zaleceniami Rady Europy oraz Komisji Europejskiej – instytucji zajmujących się budowaniem wspólnej polityki językowej – wiele państw w Europie obniżyło wiek rozpoczynania obowiązkowej nauki pierwszego języka obcego. W coraz większej liczbie krajów nauka ta rozpoczyna się już w przedszkolu.

Liczne badania naukowe wskazują, że tylko dzieci w wieku przedszkolnym w stanie rozwinąć pełną kompetencję w zakresie wymowy, a także używać języka obcego płynnie, bez obcego akcentu. Ponadto:
-plastyczność umysłu dzieci w młodszym wieku szkolnym sprawia, że przyswajanie języka obcego staje się bardziej zbliżone do nauki języka ojczystego
-dzieci w wieku przedszkolnym są w trakcie nauki języka ojczystego, zaś nauka języka obcego jest korzystna, gdyż podnosi dziecięcą świadomość językową oraz wpływa korzystnie na rozwój obu półkul mózgowych.
-młodsze dzieci lepiej radzą sobie z opanowaniem systemu fonologicznego języka obcego ponieważ ich aparat mowy jest jeszcze elastyczny, prawdopodobne więc jest, że przyswoją naturalną obcojęzyczną wymowę i intonację, co z kolei wpływa bardzo pozytywnie na umiejętność rozumienia ze słuchu.
-wczesny intensywny kontakt dziecka z językiem obcym wpływa pozytywnie na jego rozwój poznawczy i rozwój myślenia.

MEN, wydając rozporządzenie z dnia 30 maja 2014 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół (Dz.U. 2014, poz. 803), usankcjonowało prawnie obowiązkową naukę języka obcego dzieci korzystających z wychowania przedszkolnego. Od 2017 obowiązek nauki języka obcego obowiązuje wszystkie dzieci przedszkolne.

1.2 Założenia programu

Program przeznaczony jest dla dzieci w wieku przedszkolnym 5-6 lat, które dopiero
rozpoczynają swoją przygodę z językiem angielskim. Celem programu jest umożliwienie dzieciom nawiązania komunikacji werbalnej poprzez uczestnictwo w zabawach słowno
– ruchowych , zaś tematy oraz materiały do nauczania związane są zawsze z otaczającą dziecko rzeczywistością.

2. UCZESTNICY PROCESU EDUKACYJNEGO

2.1 Odbiorcy Programu

Program został przygotowany dla dzieci 3-6 letnich do realizacji w trakcie zajęć, prowadzonych w Przedszkolu Miejskim Nr 6 w Słupsku.

3. OPTYMALNE WARUNKI PROCESU EDUKACYJNEGO

3.3 Czas realizacji programu

Program przewidziany jest na dwa spotkania w tygodniu. Długość poszczególnych zajęć wynosi 30 minut .

4. CELE NAUCZANIA

4.1 WYMAGANIA OGÓLNE

Aby nauka języka angielskiego na tym etapie edukacyjnym była efektywna, powinna być zintegrowana z programem realizowanym w przedszkolu. Program powstał z myślą o dzieciach w wieku przedszkolnym i zgodny jest z podstawa programową wychowania przedszkolnego. Uwzględniając aktualne i przyszłe potrzeby językowe i wychowawcze dziecka pięcioletniego i sześcioletniego program wyróżnia takie cele jak:

– Kształcenie podstawowych kompetencji komunikacyjnych (uczenie się struktur, konstrukcji zdaniowych);
– Umożliwienie dzieciom osłuchanie się z językiem obcym w różnych sytuacjach życia codziennego poprzez kierowanie do dzieci bardzo prostych poleceń w języku obcym nowożytnym w toku różnych zajęć i zabaw;
– Tworzenie sytuacji doskonalących pamięć ;
– Budzenie zaciekawienia językiem angielskim poprzez osłuchanie dzieci z tym językiem;
– Pogłębianie wiedzy o otaczającym świecie poprzez zainteresowanie kulturą i obyczajami krajów anglojęzycznych;
– Rozwijanie postawy akceptacji, tolerancji wobec innych kultur;
– Rozwijanie sylwetki społecznej dziecka, uczucia przyjaźni i tolerancji w trakcie gier, zabaw i pracy w grupach;
– Tworzenie warunków umożliwiających dzieciom swobodny rozwój, zabawę
i odpoczynek w poczuciu bezpieczeństwa.

4.2 CELE NAUCZANIA- WYMAGANIA SZCZEGÓŁOWE

Podstawa programowa wyraźnie określa jakie sfery powinniśmy wspierać u dzieci uczących się języka obcego na etapie przedszkolnym. Zgodnie z jej założeniami, rozpoczynając już od etapu przedszkolnego, dziecko powinno przyswajać język w sposób naturalny. Nauka języka obcego wśród dzieci najmłodszych powinna odbywać się poprzez zabawy muzyczne, ruchowe czy teatralne; dziecko powinno rozumieć i reagować na proste polecenia; śpiewać piosenki i recytować wierszyki, a także rozumieć sens krótkich historyjek i opowiadań.

4. 1 Zgodnie z założeniami programu dziecko :– będzie potrafiło przedstawić się w języku angielskim,
– będzie brało udział w zabawach muzyczno- ruchowych,
– będzie reagować ruchem i gestem na proste zwroty kierowane w języku angielskim
– będzie znało słówka z wybranego zakresu tematycznego,
– nabędzie sprawności w rozumieniu , słuchaniu języka obcego a co za tym idzie w dalszej kolejności w mówieniu w tym języku.

4.2 Sprawności komunikacyjno- językowe– rozumienie podstawowych poleceń w języku angielskim,
– recytowanie tekstów piosenek i rymowanek,
– inscenizowanie ruchem treści piosenek i rymowanek,
– poznawanie podstawowego słownictwa,
– odgrywanie krótkich scenek sytuacyjnych,
– odpowiadanie krótkimi wyrazami i zdaniami na proste pytania kierowane w języku angielskim,
– osłuchanie się z brzmieniem języka,

4.3 Sprawność słuchania
– reagowanie na proste polecenia kierowane w języku angielskim,
– uwrażliwienie na język angielski,
– rozpoznawanie poznanych słów, wierszyków i piosenek,
– rozumienie treści krótkich nagrań scenek sytuacyjnych i dialogów,

4.4 Sprawności praktyczne
– kształcenie umiejętności koncentracji,
– kształcenie spostrzegawczości,
– kształcenie koordynacji wzrokowo- ruchowej,
– rozwój umiejętności językowych,
– rozbudzanie zainteresowań językiem obcym nowożytnym,

4.5 Wychowawcze :
– rozwijanie motywacji do nauki języka angielskiego,
– wprowadzanie miłej i przyjaznej atmosfery podczas zajęć,
– rozbudzanie poczucia przynależności do grupy przedszkolnej.

5. PROCEDURY OSIĄGANIA CELÓW

Ze względu na ograniczoną koncentrację oraz dużą potrzebę ruchu, dzieci w wieku przedszkolnym uczą się inaczej niż starsze . Organizując proces nauczania języka obcego warto wybierać te działania, które zainteresują je całościowo poprzez taniec, podskoki, interakcję z rówieśnikiem. Szczególnie ważną motywację dla dziecka stanowią materiały dydaktyczne stosowane przez nauczyciela. Zastosowane działania i środki powinny zatem charakteryzować się atrakcyjnością i różnorodnością, wielokrotnością powtórzeń, odwoływać się do tego, co dziecku bliskie, zaspakajać naturalną ciekawość i potrzebę bezpieczeństwa, dawać możliwość bycia zauważonym.

5.1 METODY NAUCZANIA

Metoda komunikacyjna (Communicative approach)

Głównym celem jest stwarzanie sytuacji zachęcających do komunikowania się w języku obcym. Materiał nauczania prezentowany będzie w odniesieniu do sytuacji, wspomagając rozumienie pomocami wizualnymi. Celem nauki jest skuteczne porozumiewanie się. Techniki wykorzystywane w tej metodzie to: odgrywanie ról, dialogi, gry, zabawy i zgadywanki. Dziecko uczy się wyrazów i zwrotów, służące do porozumiewania się w języku obcym .

Metoda naturalna (Natural method)

Podczas realizacji tej metody nauczyciel komunikuje się z dziećmi w języku obcym wspomagając rozumienie gestem, mimiką, realiami, powtarzając swą wypowiedź w różny sposób, opisując czynności swoje i uczniów w sposób przypominający komunikowanie się w języku ojczystym rodziców czy opiekunów z dzieckiem, które jeszcze nie mówi. Najważniejszym celem jest w tej metodzie rozumienie ze słuchu. Techniki wykorzystywane w ramach tej metody to opisywanie osób i rzeczy, opowiadanie historyjek, rozmowa, gry
i zabawy, rozwiązywanie problemów.

Metoda audiolingwalna (audio-lingual method)

Celem tej metody jest opanowanie słuchania i mówienia w języku obcym przez wyrobienie nawyków językowych. Odbywa się to w sposób mechaniczny w drodze wielokrotnego powtarzania. Nie zachęcamy je do samodzielnego tworzenia wypowiedzi. W celu uniknięcia błędów językowych powtarzają jedynie pamięciowo wyuczone wypowiedzi. Dzieci ćwiczą poprzez śpiewanie piosenek, uczenie się rymowanek i odgrywanie scenek.

Total Physical Response

Wydając polecenie po raz pierwszy należy modelować oczekiwane zachowanie. Proste polecenia są powtarzane będą tak długo, aż dzieci zapamiętają, w jaki sposób mają na nie reagować. W kolejnym etapie nauczyciel wydaje te same polecenia w odmiennej kolejności. W metodzie tej wymagamy powtarzania poleceń.

5.2 TECHNIKI NAUCZANIA

Odpowiedni dobór techniki jest gwarancją właściwego przebiegu nauczania. Większość zaplanowanych do realizacji technik jest znana nauczycielom języka jak i nauczycielom wychowania przedszkolnego i może ulegać niemalże nieograniczonym modyfikacjom. Szerzej zostaną omówione jedynie te, które będą wyróżnikiem tego właśnie programu.

Gry i zabawy językowe– nauka poprzez zabawę
– Bingo obrazkowe- Jest to gra z użyciem 9 ilustracji, takich samych dla każdego dziecka. Nauczyciel wymienia kolejno przedmioty znajdujące się na ilustracji, zaś dziecko odwraca właściwy kartonik. W chwili, gdy dziecko odwróci 3 obrazki znajdujące się w rzędzie pionowym, poziomym lub po skosie, woła głośno: BINGO!

– Domino obrazkowe- Zabawy prawda- fałsz: true/false, yes/no
Nauczyciel prawidłowo lub błędnie nazywa wskazywane przedmioty. Dzieci oceniają poprawność wypowiedzi używając słów yes/no, true/false.
– Zapamiętywanie kolejności przedmiotów
– Odgadywanie nazwy ukrytego obrazka
– Rozpoznawanie przedmiotów ukrytych w woreczku
– Głuchy telefon
– Zgadnij o czym myślę
Nauczyciel opisuje za pomocą znanych grupie słów oraz gestów wybrany przedmiot, dzieci odgadują, o której rzeczy rzecz mowa

– „What’s missing”
Nauczyciel przygotowuje kartoniki przedstawiające wprowadzane słownictwo. Dziecko zamyka oczy, natomiast nauczyciel chowa jeden z obrazków. Zadaniem dziecka jest odgadnięcie, którego obrazka brakuje.

– Odd man out
Nauczyciel prezentuje trzy przedmioty lub rysunki, z których dwa należą do tej samej kategorii, a trzeci do innej. Dzieci oceniają, który z nich nie pasuje do reszty.

– Simon says
Nauczyciel wydaje polecenia znane z wcześniejszej nauki. Dzieci wykonują je tylko wtedy, gdy są poprzedzone zwrotem Simon says.

– Zabawa w kolory z użyciem piłki
Nauczyciel ustala z dziećmi, jaki kolor uniemożliwia złapanie piłki. Prowadzący (może być nim także dziecka) wypowiada nazwę koloru, a dziecko łapie piłkę, o ile nie jest to zakazany kolor i powtarza jego nazwę.

– Zamiana miejsca
Dzieci otrzymują obrazki i siadają w kole. Nauczyciel wypowiada dwa wybrane słowa,
a dzieci, którym zostały one przypisane, zamieniają się miejscami.

– Gra w karty. Dzieci otrzymują po kilka kart z wymieszanego zestawu par kart obrazkowych. Jedna karta nie ma pary. Uczestnicy gry starają się zebrać jak najwięcej par, ciągnąc od siebie po kolei po jednej karcie i nie pozostać z kartą bez pary (zasada gry w ,, Piotrusia”). Jeżeli gracz zdobędzie kartę do pary zatrzymuje ją po uprzednim podaniu nazwy przedmiotu przedstawionego na obrazku.
Nauka poprzez piosenkę i rymowankę

Techniki te pomagają doskonalić pamięć mechaniczną i pozwalają na wprowadzenie struktury gramatycznej i słownictwa przewidzianego na dane zajęcia. Piosenki i rymowanki są bardzo atrakcyjną formą dla wszystkich dzieci i przyczyniają się do zapamiętywania całych zwrotów, które później posłużą w procesie komunikacji oraz będą bazą do ćwiczeń dramowych. Towarzyszy im zazwyczaj ruch, który ułatwia zrozumienie i zapamiętanie.

Nauka poprzez działanie
Na każdych zajęciach dzieci wykonują czynności organizacyjne, prace zaplanowane jako utrwalające i systematyzujące poznany materiał, pracują w grupach. Każda aktywność, taka jak wycinanie, malowanie, klejenie, lepienie czy kolorowanie pod dyktando lub według inwencji dziecka, odgrywanie ról, zabawy kukiełkami i prace projektowe, stwarza idealną sytuację do wprowadzenia i stosowania Social language i Classroom Language. Pojawia się bowiem autentyczna potrzeba i uzasadnienie użycia języka.
Oprócz walorów dydaktycznych opisywana technika ma również aspekt wychowawczy. Wdraża zasady współdziałania, pomagania sobie wzajemnie, wykazywania troski o innych, przez co pomaga w realizacji celów kształcenia ogólnego, jakim jest kształcenie poprawnych kontaktów z rówieśnikami.

5.3 FORMY PRACY

Formy pracy stosowane na zajęciach języka angielskiego w grupie pięciolatków
i sześciolatków nie różnią się znacząco od wprowadzanych przez nauczyciela wychowania przedszkolnego. Zakładamy, że dziecko z grupie zerowej postrzega zajęcia angielskiego jako urozmaicenie dnia spędzanego w przedszkolu. Stąd też na początkowym etapie nauki wprowadzamy:
– wypowiedzi chóralne,
– wypowiedzi indywidualne
– zabawę indywidualną.
– pracę w zespole

5.4 MATERIAŁY I ŚRODKI DYDAKTYCZNE

Niniejszy program realizowany będzie bez zastosowania podręcznika.
Środki dydaktyczne wspomagające realizację programu:
– kartoniki obrazkowe– flashcards:
– domina obrazkowe
– plansze do binga obrazkowego
– piłki
– historyjki obrazkowe
– karty pracy przygotowane przez nauczyciela
– materiały audio- wizualne
– gry planszowe
– instrumenty muzyczne

6. EWALUACJA PROGRAMU

– Widoczne dokonania edukacyjne – osiągnięcia sukcesy i porażki.
– Obserwacja postępów dzieci na zajęciach. Umiejętności skupiania uwagi, zapamiętywania, wykonywania poleceń na określony temat, a także współdziałania
w zespołach.
– Analiza prac dziecięcych ,nie tylko plastycznych .
– Wywiad z rodzicami dzieci na temat zdobytej wiedzy