Jubileusz 20-lecia istnienia Szkolnego Zespołu Artystycznego „Marzenie”. - Słupsk, Miejski Portal Edukacyjny

28 lutego 2014 roku sala gimnastyczna naszej Szkoły wypełniła się po brzegi. To rodziny i przyjaciele członków Szkolnego Zespołu Artystycznego Marzenie tłumnie przybyli by obejrzeć premierę przedstawienia „To się nazywa mrówcza praca, czyli XX lat Marzenia”. Dziewięćdziesięciu aktorów na scenie, w tym uczniowie klas od zerówki do szóstych, absolwenci, rodzice i nauczyciele, piękne stroje, rekwizyty i scenografia, śpiew i taniec stworzyły musical opowiadający o historii powstania zespołu, jego idei wychowania przez sztukę, a także o tym jak wygląda praca w trakcie całego roku szkolnego. Publiczność nagrodziła młodych aktorów owacją na stojąco.

Nie szczędzili pochwał i miłych słów oficjalni goście, którzy otworzyli worek z prezentami. Opiekunki grupy – Anna Pietruszewska i Katarzyna Sawicka poza licznymi gratulacjami, otrzymały Nagrody Prezydenta Miasta, dzieciaki mnóstwo słodyczy, obietnice wsparcia finansowego biwaku oraz wyjazdu dla całej grupy do Teatru Muzycznego w Gdyni. Piękne muzyczne prezenty przygotowały dla Marzenia jego absolwentki: Maja Mędrek i Wanesa Dyś, które stworzyły fantastyczny, żywiołowy duet oraz Agnieszka Kiepuszewska, która wraz z zespołem wzruszyła zebranych nastrojową piosenką o marzeniach.

Jubilat podziękował symbolicznym słodkim sercem wszystkim Przyjaciołom Marzenia i zaprosił do tego szacownego grona kolejne osoby, które wspierają pracę zespołu. Po części oficjalnej każdy aktor otrzymał torbę z prezentami, wśród których była okolicznościowa publikacja. W finale wieczoru odpalono 20 rac na 20 tortach, odśpiewano gromkie 100 lat, a potem goście oglądali kroniki, wspominali, dzielili się wrażeniami, gratulowali wykonawcom. Podziękowaniom i pochwałom nie było końca.

Członkowie zespołu kłaniają się WSZYSTKIM, którzy przyczynili się do tego, że nasz jubileuszowy wieczór był chwilą magiczną, pełną pozytywnych emocji. Chwilą, którą umocniła nas w przekonaniu, że warto pielęgnować swoje marzenia. Trzymamy się naszych ideałów, maszerujemy śmiało według muzyki, którą słyszymy. Wierzymy, że wielkie biografie powstają z ruchu do przodu, a nie z oglądania się do tyłu.