Rys historyczny - Słupsk, Miejski Portal Edukacyjny

Przedstawiamy Państwu wybrane fragmenty z historii Zespołu Szkół Ekonomicznych i Ogólnokształcących w Słupsku. Opracowanie dziejów szkoły powstało na bazie dabych archiwalnych w dużej mierze niekompletnych. Źródło historii ZSEiO stanowiły:
protokoły z rad pedagogicznych, kroniki szkolne, arkusze ocen i wspomnienia nauczycieli. Ponad 60-letniego istnienia szkoły nie da się opisać na kilku stronach, podjęto jednak próbę odtworzenia najważniejszych wydarzeń czego rezultatem była opublikowana w 1996 roku "Krótka rozprawa o słupskim ekonomiku w latach 1946-1996 między Łukasiewicza przez Niedziałkowskiego do Partyzantów". Przyczynkiem do napisania pracy był jubileusz 50-lecia placówki. Autorki monografii jako kryterium podziału historii przyjęły kadencje kolejnych dyrektorów uważając, że postawa i osobowość osoby kierującej ma olbrzymi wpływ na funkcjonowanie szkoły.
Wersja internetowa jest skrótem monografii uzupełnionej o kolejne wydarzenia.
Zapraszamy do lektury.

Autorki: Aldona Kalwińska-Socha i Mariola Jóźwiak

1. DYREKTOR LEONIA STRZELCZYK: 1946-1948
W styczniu 1946 roku przyjechała do Słupska z Warszawy Leonia Strzelczyk. Ministerstwo Oświaty upoważniło ją do zorganizowania w Słupsku średniej szkoły zawodowej - Gimnazjum Handlowego. Przez całe swoje pracowite życie wpajała w młode umysły nie tylko wiedzę, szacunek do pracy, ale i umiłowanie do ojczyzny. Wróćmy jednak do roku 1946. Nie istniejącej jeszcze szkole przyznano budynek przy ul. Łukasiewicza 1, jedną z najstarszych budowli w mieście. Obiekt nie nadawał się do użytku. Należało go wyremontować i wyposażyć. Odbyło się to ówczesnym sposobem gospodarczym, poprzez szukanie i sprowadzanie najpotrzebniejszych mebli i urządzeń. W związku z podziałem administracyjnym z 7.07.1945 r. Słupsk znalazł się w granicach województwa gdańskiego, toteż pierwszą instytucją nadzorującą szkołę było Kuratorium Oświaty w Gdańsku. Następny podział administracyjny z 29.05.1946 r. przenosi Słupsk pod opiekę Kuratorium w Szczecinie, w 1950 roku znajdziemy się w woj. Koszalińskim, a w 1975 w woj. Słupskim. Pierwszy protokół z obrad Rady Pedagogicznej Państwowego gimnazjum Kupieckiego w Słupsku pochodzi z 4 kwietnia 1946 roku. W szkole funkcjonowały: jedna klasa liceum dla dorosłych i trzy klasy gimnazjalne, które liczyły razem 81 uczniów. Do dyspozycji uczniów i nauczycieli przeznaczono cztery sale lekcyjne, a ponadto gabinet towaroznawczy, w którym ulokowano pomoce naukowe do lekcji fizyki, izbę harcerską, bibliotekę i stołówkę. W szkole funkcjonował sklepik założony na zasadach spółdzielni z ograniczoną odpowiedzialnością. Równocześnie zorganizowano internat dla trzydziestu dziewcząt przy ul. Partyzantów 13. Na terenie szkoły zaczęły funkcjonować pierwsze organizacje. Samorząd uczniowski pracował w czterech sekcjach: społeczno-użytkowej, kulturalno-oświatowej, naukowej i sportowej. Zajmował się także planowaniem wycieczek. Powstało Koło Rodzicielskie mające przede wszystkim nieść pomoc uczniom najbiedniejszym. Rodzice zobowiązali się do fundowania nagród laureatom różnego rodzaju konkursów oraz uczniom wyróżniającym się w nauce. Otwarcie roku szkolnego 1946/47 było bardzo oczywiste i skoordynowane. Naukę rozpoczęło łącznie dziesięć klas w Gimnazjum Handlowym, Liceum Handlowym, Liceum Administracyjnych i Gimnazjum dla Dorosłych. W grudniu 1946 r., w dzień św. Mikołaja, nastąpiła przeprowadzka do gmachu przy ul. Niedziałkowskiego, w którym wcześniej znajdował się szpital radziecki. Dzięki staraniom Leoni Strzelczyk przydzielono go szkole. W szkole na Niedziałkowskiego było 11 izb lekcyjnych, gabinet towaroznawstwa, izba harcerska, sala gimnastyczna, dwie aule, sala do przysposobienia kupieckiego z wyposażeniem sklepowym oraz biblioteka. Uczniów obowiązywał strój szkolny wszyscy nosili czapkę z zieloną wypustką i literą "H". Oprócz dyrektor Strzelczyk wypowiedziała wojnę spóźnialskim. Na szkolnych korytarzach dyżurowali nauczyciele, ich zadaniem było pilnowanie porządku. Zakończenie roku 1946/47 uwieńczyła pierwsza w tej szkole matura, a potem pierwszy bal maturalny, który trwał naprawdę do białego rana. W czasie wakacji 1948 roku opuściła szkołę Leonia Strzelczyk. Odeszła na stanowisko wizytatora w Kuratorium Oświaty w Szczecinie.


2. DYREKTOR ANNA TOCZYSKA: 1948-1950
W roku 1948 dyrektorstwo szkoły objęła Anna Toczyska. Swoją postawą mobilizowała do wysiłku i rzetelnej nauki. Surowo oceniała wiadomości, będąc sprawiedliwą i wymagającą przede wszystkim w stosunku do siebie. W latach 1948-1950 panowały rządy . Za jej kadencji działało od 1948 roku Państwowe Gimnazjum Kupieckie i Liceum Administracyjne, a od 1949 roku Państwowe Liceum Administracyjno-Handlowe i Państwowe Liceum Administracyjno-Gospodarcze. W roku szkolnym 1948/49 działało w szkole 14 uczniowskich organizacji: Związek Młodzieży Polskiej, Żeńska Liga Harcerska, Liga Lotnicza, Koło Odbudowy Warszawy, Koło Przyjaciół Młodzieży, Polskie Towarzystwo Krajoznawcze, Polski Czerwony Krzyż, Koło Walki z Rasizmem, Towarzystwo Przyjaźni Polsko - Radzieckiej, Centralny Samorząd Szkolny, Spółdzielnia Uczniowska "Tęczą", koło śpiewacze i koła o charakterze naukowym: towaroznawcze i esperanckie. W związku z planowaną reorganizacją województw od sierpnia 1949 roku szkoła należy do Centralnego Urzędu Szkolenia Zawodowego z Dyrekcją w Koszalinie. Zmienia się również Komitet Opiekuńczy szkoły. W jego skład wchodzą: Zarząd miejski i Powiatowa Spółdzielnia Spożywców w Słupsku. W czerwcu 1950 roku odbywają się kolejne matury, ostatnie za dyrekcji "groźnej" pani Toczyskiej. Uznana za osobę niepewną ideologicznie, została odwołana z funkcji dyrektora. Przed odejściem ze szkoły, powierza zorganizowanie komórki partyjnej Teodozji Hilczerowej, która jednocześnie po wakacjach zostaje trzecim z kolei dyrektorem naszej szkoły.


3. DYREKTOR TEODOZJA HILCZEROWA: 1950-1951
Teodozja Hilczerowa została dyrektorem szkoły w 1950 roku. Rok ten był początkiem planu 6 letniego. Decyzją władz politycznych w roku 1950 został zlikwidowany Związek Harcerstwa Polskiego. Wśród stowarzyszeń młodzieżowych prymat dzierżył Związek Młodzieży Polskiej. W szkole działały także inne koła takie jak: Koło Odbudowy Warszawy, Koło Ligi Lotniczej, Koło Ligi Przyjaciół Żołnierza czy Koło Miłośników Książki. 13 stycznia 1951 roku wprowadzono w szkole regulamin uczniowski. Podczas wakacji zmieniła się nazwa szkoły na Technikum Finansowe. Organem nadzorującym było Ministerstwo Finansów. W związku z reorganizacją, Koszalińska Delegacja DOSZ decyzją z dnia 23.09.1951 roku przeniosła szkołę ponownie na ulicę Łukasiewicza. Dyrektor Hilczerowa wspólnie z dyrektorką szkoły wieczorowej Foremną próbowały wpłynąć na zmianę decyzji. Ich nagły wyjazd do Warszawy i interwencja w Ministerstwie Finansów nie zmieniła stanu rzeczy. Młodzież czuła się pokrzywdzona i oszukana, gdyż włożyła wiele trudu w odremontowanie odebranego budynku. Dyrektor Hilczerowa i Foremna zostały odwołane z zajmowanych stanowisk.


4. DYREKTOR MARIA STĄCZEK: 1951-1952
Inauguracja roku 1951/1952 odbyła się w szkole odzieżowej (obecnie gastronomiczna). Nasz placówka nie była jeszcze przygotowana do użytku. Zorganizowaniem roku szkolnego w ramach swoich obowiązków zajęła się Maria Stączek, kolejny dyrektor szkoły. Technikum Finansowe liczyło obecnie około 200 uczniów uczęszczających do szkoły rano i po południu. W budynku odbywały się również kursy maszynopisania i księgowości. Po przeniesieniu znacznie zmniejszyła się nasza baza lokalowa. Brakowało lekcyjnych pomieszczeń. Szkoła nie posiadała sali gimnastycznej. Stan higieniczny zabudowań stanowił rażący wprost kontrast z poprzednim lokalem przy ulicy Niedziałkowskiego. Rozpoczęto pracę w bardzo trudnych warunkach, na domiar złego nowa dyrektorka nie znała specyfiki pracy dydaktycznej. Jej decyzje i poczynania dezorganizowały funkcjonowanie szkoły. Zamarła działalność kół naukowych. Rozstrzygnięcia ważnych problemów zapadały bez konsultacji z poszczególnymi nauczycielami. Młodzieży nie zrzeszonej zarzucało się antybolszewicką postawę. Wytworzyła się fatalna atmosfera pracy. W dniach 3 - 7.02.1952 r. wizytował szkołę urzędnik z Ministerstwa Finansów. W kwietniu 1952 roku nastąpiła zmiana dyrekcji. Na miejsce Marii Stączek przychodzi Edward Layer. Szkoła odetchnęła z ulgą. Nowa władza, nowe nadzieje. Uzdrowić atmosferę szkoły, to pierwsze, jakże trudne, zadanie nowego dyrektora.


5. DYREKTOR EDWARD LAYER: 1952
Zdolności dyplomatyczne Edwarda Layera sprzyjały rozwiązywaniu zaistniałych konfliktów. W porozumieniu z nauczycielami opracował plan dydaktyczny i wychowawczy szkoły. Choć koniec roku był bliski, należało naprawić to co jeszcze było do naprawienia. Dyrektor sporządził nowy rozkład godzin lekcyjnych. Rozdysponował między pedagogów prowadzenie kół naukowych. Analizował przyczyny słabej frekwencji. Dzięki dyżurom przywrócił porządek na korytarzach. Ścisła współpraca z gronem pedagogicznym oparta została na szacunku i zaufaniu. Poprzez niezapowiedziane uczestnictwo w jednym z zebrań ZMP, zapoznał się z relacjami między członkami a przywódcami tej organizacji. Oburzyła go arogancja młodych działaczy, kłamliwe opinie wyrażane o nauczycielach, poczucie bezkarności, brak szacunku dla osoby dyrektora stanowiły przywódców ZMP w bardzo niekorzystnym świetle. Nie widząc ani skruchy, ani chęci poprawy dyrektor wystosował pismo do Ministerstwa z wnioskiem o usunięcie ze szkoły młodzieżowych aktywistów. I tak skończyła się ich niefortunna działalność polityczna. Związek Młodzieży Polskiej nadal zajmował w szkole przynależne mu miejsce, ale ramy jego poczynań zostały ograniczone. Kończy się maj 1952 roku. Dyrektor Edward Layer życzy wszystkim miłego wypoczynku. Zegna nauczycieli i uczniów. Na koniec swojego krótkiego, pięciomiesięcznego, pobytu w naszej placówce, wypowiada słowa: "Nauczyciel jest wtedy na właściwym miejscu w szkole, gdy tę szkołę nie tylko kocha, ale żyje tą szkołą, ma jedno tętno z życiem szkoły".


6. DYREKTOR KLEMENS CIEŚLAK: 1952-1956
Rok szkolny 1952/53 rozpoczął się w świeżo odnowionej szkole. Mieliśmy najmłodszego dyrektora w Polsce, Klemens Cieślak obejmując szefostwo placówki miał zaledwie 25 lat. Do jedenastu klas uczęszczało 308 uczniów. Szkoła specjalizowała się w: finansach przedsiębiorstw usługowych i towaroznawstwie. W szkole działały komisje przedmiotowe: humanistyczna i ekonomiczna. W ogólnopolskiej klasyfikacji szkół ekonomicznych zajmujemy dziesiąte miejsce. W marcu 1956 roku szkoła zmieniła nazwę z Technikum Finansowego na Technikum Rachunkowości. Wraz ze zmianą nazwy szkołę poinformowano o wstrzymaniu naboru do klas pierwszych. Ministerstwo Finansów przewidywało stopniową likwidację szkoły. Wszyscy są zaszokowani tą decyzją. Wśród nauczycieli pojawia się zniechęcenie do pracy, wyczuwa się nerwową atmosferę. Na szczęście "zamieszanie" jest krótkotrwałe. Wakacyjne miesiące przynoszą pozytywne zmiany. Nie ma już mowy o likwidacji. Spokojnie można rozpocząć następną dekadę istnienia szkoły.


7. DYREKTOR JANINA NOWICKA: 1956-1960
Janina Nowicka podjęła pracę pedagogiczną w roku 1948 w Państwowym Liceum Administracyjno - Handlowym w Słupsku. W latach 1956-1960 pełniła funkcję dyrektora, przyczyniając się do rozwoju bazy dydaktycznej szkoły. Była osobą mądrą i życzliwą. Własną rzetelność i energie potrafiła skutecznie wpajać swoim wychowankom. W październiku 1956 roku pożegnaliśmy profesora Klemensa Cieślaka. Odszedł on na stanowisko przewodniczącego MRN w Słupsku. Rok 1957 przyniósł rozwiązanie Związku Młodzieży Polskiej. W miejsce tej organizacji powstał Związek Młodzieży Socjalistycznej i Związek Młodzieży Wiejskiej; reaktywuje się także Związek Harcerstwa Polskiego. Dyrektor Nowickiej zawdzięczamy otwarcie Zasadniczej Szkoły Handlowej w roku szkolnym 1957/1958. Pierwsza klasa zasadnicza z trzyletnim tokiem nauczania kształciła uczniów w zawodzie sprzedawcy artykułów przemysłowych. Powstała także Zasadnicza Szkoła Zawodowa dla Dorosłych. We wrześniu 1958 roku naukę w szkole podejmuje 275 uczniów. Zaczyna swoją działalność trzyletnie Technikum Zaoczne. Spółdzielnia "Tęcza" zmieniała nazwę na "Bratniak". Lata 1956-60 to walka o przetrwanie placówki, jeden z najtrudniejszych okresów w istnieniu "Ekonomika". "Za mało sami jesteśmy wzorem. Słowa tylko uczą, przykłady pociągają. Będziemy przykładem punktualności, wyglądu zewnętrznego, kultury życia codziennego, a uczniowie z pewnością to docenią" - słowa te były dewizją do pracy prof. Janiny Nowickiej. Ostatnie zebranie pod jej kierownictwem odbyło się 20 czerwca 1960 roku.


8. DYREKTOR JERZY MARCINIAK: 1960-1973
Lata 1960 - 1973 wspominane są jako wyjątkowy okres rozwoju naszej placówki. Nowy dyrektor wprowadził uczniowskie dzienniczki zachowań, obowiązywał strój szkolny, kontrolowano noszenie tarcz i beretów, wprowadzono ćwiczenia śródlekcyjne, a uczeń mógł należeć tylko do jednego koła zainteresowań. W szkole odbywały się wykłady Uniwersytetu dla Rodziców, nie cieszyły się jednak zbyt dużą popularnością ponieważ zawierały zbyt wiele treści o charakterze ideologicznym. W tym samym czasie powstało boisko szkolne z prawdziwego zdarzenia. Szkoła młodzieżowa liczyła 342 uczniów: 158 uczyło się w Technikum, a 184 w . Do szkoły dla pracujących uczęszczało 202 słuchaczy. Z nowym rokiem szkolnym 1962/63 wkraczamy w okres znacznych zmian. Urządzono klub młodzieżowy, aule adoptowano na salę gimnastyczną, biblioteka otrzymała etat samodzielnego pracownika. Powstał nawet projekt nowej szkoły i internatu, który miał być realizowany w latach 1965-70. Przybywa kół zainteresowań takich jak: koło fotograficzne, kinotechniczne, filatelistyczne i plastyczne. 28 czerwca 1963 r. Odbyła się uroczystość nadania szkole imienia Stanisława Staszica. Powstała 2-letnia Zasadnicza Szkoła Handlowa dla Pracujących. Początek roku 1963/64 witało 1070 uczniów, w tym 490 w Technikum Ekonomicznym, 311 w Zasadniczej Szkole Zawodowej i 296 w Technikum Ekonomicznym i Zasadniczej Szkole Handlowej dla Pracujących. W roku 1965/67 po licznych przebudowach szkoła posiada 11 izb lekcyjnych, gabinet lekarski i dentystyczny oraz 5 gabinetów przedmiotowych z prawdziwego zdarzenia. W roku 1967/68 zmienia się nazwa szkoły na Liceum Ekonomiczne. Powstaje także Technikum dla Pracujących na podbudowie Zasadniczej szkoły Handlowej. Przed rozpoczęciem roku 1968/69 szkoła przeprowadza się na ulicę Partyzantów 24/25. Otrzymała budynki po Liceum Medycznym, Liceum Pedagogicznym i Technikum Elektrycznym. 14 lutego 1971 roku odbyła się podniosła uroczystość 25-lecia "Ekonomika"; połączoną ją z wręczeniem sztandaru ufundowanego przez młodzież, Komitet Rodzicielski i zakłady opiekuńcze. Przybyło wielu dostojnych gości. Gorącymi brawami powitano m.in. panią Leonię Strzelczyk - założycielkę i pierwszą dyrektorkę szkoły. Zbliża się do końca okres dyrektorowania Jerzego Marciniaka. Rok szkolny 1972/73 jest zakończeniem jego kadencji. Ze szkołą był bardzo emocjonalnie związany.


9. DYREKTOR JADWIGA TYRAS: 1973-1986
We wrześniu 1973 roku po odejściu prof. Jerzego Marciniaka, ster rządów w szkole przejęła Jadwiga Tyras, nauczycielka księgowości. Pani dyrektor, osoba niezwykle energiczna i uzdolniona organizatorsko, zaczęła kierować szkołą zdecydowanie i konsekwentnie. Następuje kolejna zmiana nazwy szkoły. Już nie Liceum Ekonomiczne, ale od dnia 1 września 1976 r. Zespół Szkół Ekonomicznych. We wrześniu 1978 r. znacznie wzrosła liczba uczniów. Naukę rozpoczęło 913 uczniów w 28 oddziałach. W roku 1979 zespół szkół poszerzył się o Policealne Studium Zawodowe o specjalności . W tym czasie miały też miejsce sympatyczne wydarzenia. Harcerze wreszcie otrzymali swoje lokum. Hucznie otwarto harcówkę. W związku z powadzeniem stanu wojennego 13.12.1981 r zawieszona zajęcia we wszystkich szkołach. W pierwszym tygodniu stanu wojennego nauczyciele pełnili 24-godzinne dyżury w szkole. Przerwa w nauce trwała aż do 23.01.1982 r. W dniu Komisji Edukacji Narodowej 1983 roku nastąpiło uroczyste odsłonięcie portretu patrona szkoły, Stanisława Staszica. Zgodnie z decyzją Kuratora Oświaty i Wychowania Policealne Studium z dniem 1 września 1985 r przyjmuje nazwę Policealne Studium Administracji Państwowej. Jubileusz czterdziestolecia był okazją do podsumowania dorobku naszej placówki oświatowej, dokonań pedagogów i określenia miejsca szkoły w słupskim środowisku. Mury ZSE opuściło przez te lata 5.698 absolwentów. Szkołę wyróżniono "medalem zasługi dla województwa". Po raz trzynasty i ostatni dyrektor Jadwiga Tyras podsumowała rok szkolny. Zdecydowała się przejść na emeryturę.


10. DYREKTOR MIROSŁAW KONDRAT: 1986-2002
Szkoła nadal działa pod niezmienionym szyldem. Zespół Szkół Ekonomicznych i posiada nadal te same specjalności. Dyrektor rozpoczął swoją kadencję remontem budynków szkolnych. 1989 r. w II edycji Olimpiady Wiedzy Ekonomicznej mamy aż 6 finalistek i 2 laureatki. Wprowadzono wiele nowości: przywrócone zostały lekcji religii; rozszerzono na sześciostopniową skalę ocen; młodzież zyskała również możliwość nauki języka angielskiego, trzeciego języka obcego po rosyjskim i angielskim. Rok 1991/92 rozpoczął się pod znakiem oszczędności. Załamanie się budżetu spowodowało konieczność wprowadzenia w oświacie drastycznych ograniczeń finansowych. Ministerstwo zaproponowało zmniejszenie zajęć o cztery godziny tygodniowo w każdej klasie oraz znaczne ograniczenie zajęć pozalekcyjnych. Nam, jako szkole ekonomicznej, już wcześniej zmniejszono liczbę godzin przeznaczonych na nauczanie przedmiotów zawodowych, a teraz jeszcze ograniczono liczbę godzin z fizyki, chemii i historii. Zmiany wprowadzono także w regulaminie matur. Na egzaminie pisemnym uczniowie mogli wybrać drugi przedmiot zamiast obowiązującej do tej pory matematyki. "Ciemnym narodem lepiej się rządzi" - to hasło strajku, który w maju 1993 roku podjęła oświata. Do protestu przystąpili również pracownicy szkoły. Celem strajku było zwrócenie uwagi społeczeństwa na katastrofalny stan polskiego szkolnictwa. W listopadzie 1993 roku rozpoczął się pierwszy etap VII Olimpiady Wiedzy Ekonomicznej. W eliminacjach startowało aż 9.042 uczniów z 328 szkół średnich. W naszej szkole próbowało swoich sił 24 kandydatów, 10 osób dostało się do eliminacji okręgowych w Szczecinie. Od 1995 do 1998 roku odwiedzają nas znani i lubiani aktorzy: Jerzy Kamas, Zbigniew Zamachowski, Dorota Stalinska, Bożena Dykiel, Michał Bajor, Kazimierz Kaczor, Marian Opania. Szkoła robi się coraz bardziej nowoczesna. Z Ministerstwa Edukacji Narodowej otrzymujemy salę komputerową, a z funduszu Rady Rodziców zakupiono 18 maszyn do pisania marki "Łucznik". Szkolne Koło Sportowe "Ekonomik" było widoczne przez dziesięciolecia na sportowej arenie Słupska. Świadczą o tym liczne puchary i dyplomy. Reprezentacja szkoły plasowała się zawsze w Miejskiej Olimpiadzie Młodzieży na medalowych pozycjach. W roku 1995 zajęła I miejsce w konkursie "Sport dla każdego". W tym tak trudnym dla oświaty okresie dyrektor Kondrat znów coś "wyczarował". Tym razem jest to drugi gabinet informatyczny, który w obecnych warunkach jest po prostu niezbędny. W 1997 zaczęliśmy współpracę z Domem Dziecka w Ustce. W 1999 roku jesteśmy gospodarzami XI Ogólnopolskiego Sympozjum Szkół Staszicowskich i VI edycji Ogólnopolskiego Konkursu Wiedzy o Staszicu i jego epoce.


11. DYREKTOR JULIANNA MAJEWSKA-BEDKA: 2002-2007
W roku 2002 funkcję dyrektora szkoły obejmuje Julianna Majewska -Bedka. Nowa dyrektorka ze słupskim Ekonomikiem związana jest od lat: początkowo jako uczennica Liceum Ekonomicznego (1973-1977), później jako absolwentka Wydziału Transportu (1982) na Uniwersytecie Gdańskim. Powraca po studiach uczyć przedmiotów ekonomicznych. W latach 1995-2002 pełni funkcję zastępcy dyrektora, następnie, w drodze konkursu, zostaje powołana na stanowisko dyrektora naczelnego (2002). Za jej kadencji szkoła wchodzi w reformę polskiego systemu oświatowego. Nauczyciele zdobywają kolejne stopnie awansu zawodowego. W roku 2006 w szkole pracuje 27 nauczycieli dyplomowanych. W latach 2002-2003 zmienia się organizacja placówki, uczniowie po raz pierwszy rozpoczynają naukę w liceum ogólnokształcącym i liceum profilowanym. Zmienia się także długość cyklu kształcenia: powstaje 2-letnia szkoła zawodowa i 4-letnie technikum. Zmianie ulega organizacja szkoły, a co za tym idzie trwają prace nad nowym statutem, który ureguluje działalność placówki. Zespół Szkół Ekonomicznych przekształca się w Zespół Szkół Ekonomicznych i Ogólnokształcących. Dzięki uczestnictwu w konkursie "Plan adaptacji kształcenia zawodowego do potrzeb rynku pracy" zdobywamy drugą pracownię komputerową. Wzbogacamy się o nowy sprzęt audiowizualny, zakupujemy także rzutnik multimedialny, co umożliwia nam prezentowanie materiałów dydaktycznych dla szerszego forum. Sprzęt ciągle wykorzystujemy na szkoleniach, ponieważ czas reformy wymaga ciągłej edukacji nauczycieli. Szkolenia, szkolenia i jeszcze raz szkolenia, a wszystko po to, aby w roku 2004/2005 przeprowadzić po raz pierwszy nową maturę. Uczniowie szkoły mają okazję popisywać się swoimi talentami w wielu dziedzinach. Zdobywają laury na Olimpiadzie Wiedzy Ekonomicznej, w konkursach poświęconych Unii Europejskiej oraz Konkursie na Najlepszego Sprzedawcę i innych. Świetnie funkcjonuje Spółdzielnia Uczniowska "Bratniak" . Prężnie działamy w Ogólnopolskim Stowarzyszeniu Szkół Staszicowskich. W roku 2004 zdobywamy tytuł MODNA SZKOŁA. Pokaz mody w wykonaniu naszych uczniów zachwyciłby nawet profesjonalistów. Corocznie, w ramach cyklicznej imprezy WIOSNA LITERACKA, gościmy znanych ludzi pióra. Wielkim wydarzeniem było otwarcie nowej hali sportowej (2004), co przekłada się na coraz lepsze wyniki sportowe. W rankingu słupskich szkół zajmujemy pierwsze miejsce w konkurencjach chłopców. Lata mijają. W roku 2006 obchodzimy nasze 60-lecie. Główne uroczystości odbyły się w sali gimnastycznej. Szkoła wypiękniała. Na holu głównym pojawiła się galeria dyrektorów. Dla upamiętnienia rocznicy wykonano zbiorową fotografię , która ozdabia ścianę korytarza przy szkolnym klubie. Wszystkim uroczystościom towarzyszy szkolny chór "Bellfigaro". Dzięki inicjatywie Pani dyrektor nie tylko śpiewamy, ale także tańczymy. W szkole rozwija się wolontariat. Jedną z cyklicznych imprez charytatywnych jest bal dla dzieci z Domu Dziecka w Ustce. To chwila radosna dla dzieci i dla nas, chociaż czasem i łza zakręci się w oku. Lata 2002-2006 to okres ciągłych przeobrażeń , zmian i nowych wyzwań. To czas trudny dla nauczycieli i dyrekcji szkoły. Staramy się wspólnie pokonywać przeszkody i rozwiązywać problemy. Chyba nam się to udaje. W naszych codziennych działaniach kierujemy się przesłaniem patrona szkoły Stanisława Staszica : "Być narodowi użytecznym".